-Erdal Öz’e adanmıştır-
Odalarda yanan
tütsünün kokusu fırıl fırıl
Belki bir ayrılığa dönen
Bilmiyorduk
Kimse bilmiyordu-
varsaymıyorduk
Sular ne güzelse diye
Ahım şahım bir hayat mıydı
Yaşadığın allı turnam
Gözlerimiz önünde cam kırıkları
Kanayan havada
Bir kar sesi var
Evet iyi bildiğimiz
Bir tek yorgunlar için
Perdesiz, donuk pencereler
ve sönük defterde kuş sesleri
Gülün solduğu o akşamüstü de bitti
