DAYAN KALBİM, DAYAN…
Dayan kalbim,
masum aşkına düşen hüznünü dağıtıp
yine kuşların cıvıltısıyla uyanacak
en güzel yerinden başlayacaksın hayata.
Şominede yanan odunların çıtırtısına karıştırıp yüreğinin sesini
yeni hayallere dalacaksın
uyumanı bekleyen kötü düşlere inat…
Sen unutmak istedikçe,
peşi sıra gelecek ardından anılar, korkmayacaksın.
Hayatın cimriliğine aldırmadan
cömertçe sergileyeceksin yüreğini ve yüreğindekileri…
Kocaman bir adım atıp
arkana bakmadan ilerleyeceksin yaşamda.
Yeri gelecek hüzünden,
yeri gelecek gülmekten akıtacaksın yaşını.
İşte böyle meydan okumayı öğrenecek
taşlaşacaksın…
Sırtladıkça yılların yükünü
daha ağırları olacak seni bekleyen, yılmayacaksın…
Bir paçavra gibi kenara atılmışlığı
yalnızlığı tadacaksın.
Gelene gülümsemeyi,
gideni uğurlamayı,
kalanlarla mutlu olmayı öğreneceksin.
Seveceksin, belki de aşık olacaksın…
Sen yiğitçe sevdanın arkasında dursan da
namertçe terk edilmeyi yaşayacaksın.
Nasihat değil bu söylediklerim,
belki bir hesaplaşma…
Tek söyleyebileceğim;
dayan kalbim, dayan…
Elif Eylem
20.10.2007
Seslendiren: Murat Çetin
