VAZGEÇMEK YOK BİRBİRİMİZDEN
Tat almadan geçiyorken gençliğim
ellerimden tutan, ruhumdaki karanlıkları aydınlatan
ve parcalanmış yaşantıma anlam katan..SENDİN…
Bakıp da görmeyen gözlerime
yaşamın uç noktalarını gösteren
Umursamaz deli dolu yaşayıp
''baska hayat yok sevgili'' diye
koşarcasına sürükleyip beni peşinden
deli fişek gibi rüzgârlara katan… SENDİN…
Örselenmiş bedenime vuran gün ışığını
gözlerinde süzerek
yedi renk gök kuşağı gibi yansıtan… SENDİN…
Söndüremediğim yürek yangınlarımı
usul usul yağan yağmurlar gibi serinleten SEN…
Ve yine o yağmurlarla denize düşüp okyanuslara ulaştıran,
geçmişe ve geleceğe kafa tutturan… SENDİN…
'Son günümüz' diyerek başlayıp her yeni güne
doldurup taşıran sendin ne varsa
Uykularımı bölen, karabasan misali sinsice bedenime çöküp
nefes almaya çalıştıkça boğazıma düğümlenen
yutkunamadığım çirkinlikleri güzelleştiren… SENDİN…
Drama gibi oynarken tiyatro sahnelerinde yasamımı
ve mora çalan hüzün gecelerimi
tozpembe çiçeklerle süsleyen SEN…
Sonra dağlarin koyaklarında
ve uçurum kıyılarındaki kardelenleri
koklatan deli cesaretim… SENDİN…
Zindan karanlığına dönen yüreğimin kuytuluklarında kalmış
yaşama dair ne varsa bulup cıkaran
ateş böcekleri gibi yolumu aydınlatan… SENDİN…
Göz yaşlarımı dindiren, yeni baştan kucak açtıran yaşama SEN
Benliğine nakış gibi işlemiş
içi dışı senle dopdolu BEN
And içelim… vazgeçmek yok birbirimizden…
ELİF EYLEM
21.04.2007
Seslendiren: Enis Fosforoğlu
