Efsunlu efsaneler dinleyene haz verir.
Işıltıyla buğunun harmanı naz güneşi.
Her katresinde bahar şeker misali erir.
Yine ancak kendidir bulunmayan tek eşi.
Cümle makamlar meftun onun billûr sesine.
Işıl ışıl tebessüm ince belli içinde.
Buğusuyla sebeptir kalemdeki esine.
Aslı maveradadır sureti ise Çin’de.
Buselik makamında nazdır demlik busesi.
Bardağın sinesinde ışıl ışıl dolunay.
Huzura beste yapar özünde huzur sesi.
Suhulet demlerinde zorları eyler kolay.
Düş görür semaverler düşlerindeki peri.
Dudağı bardakların kenarında haz tülü.
Olmazsa doldurulmaz başka bir şeyle yeri.
Güzelliği aşikar, muhtevası örtülü…
Ankara,04.10.2011 İ.K
