Diken bahçesiydi benim yüreğim.
Her aşk hoyratça saldırır,
Kanayarak, yaralar alarak gerisin geri giderdi.
Ardımdan onca gözyaşı,onca kırık kalp bıraktım.
Bana ise diken bahçemde sağa sola takılmış aşk parçaları kaldı.
Bazen bir şarkı,bazen bir söz ,bazen de buruk anılar.
Hep bir parçalarını ben de bıraktılar.
Diken bahçesi ben ve yüreğim.
Hep aşklar orda bir yerde içimde ,
Yüreğimin derinliklerinde soldu kaldı.
Sonra sen geldin.
Bir tek sen akıl ettin diken bahçesindeki tüm dikenleri kırmayı.
Kırdın da ve tüm savunmamı yerle bir ettin.
Beni ve yüreğimi tersle düz ettin.
Şimdi hiç bir iz kalmadı geriye
Diken bahçeme takılmış her sevda
Sen oldun.
Aşk oldun.
Sevdanın adı da senin adındı.
Ben ise diken bahçemden topladığım her parçayla sana bir bütün aşk yarattım.
Bir büyük aşk.
Bir yaşam.
Aşkımı bir tek sana kanattım.
Çünkü sen yıllardır benim içimde birikendin.
Çünkü sen ...
Sen oldun.
Aşk oldun.
Sonra alıp gittin kendini.
Gittin ve soldu diken bahçesinde filizlenen bu sevda.
Şimdi içimde ne o diken bahçesi kaldı nede o eski aşklar.
Sadece bir boşluk kaldı bende ve yüreğimde bir tek diken.
İstemememde istemesem de,
Sol yanımı kanatır hala o sevda.
Elim yanlışlıkla oraya her gittiğinde.
Batar yüreğime .
