Dağılıyor ufkumun en ücra köşelerinden kimsesiz anılar.
Bulutların ardından bir karartı yakalıyor gözlerim.
Yoksun ve ben senden yoksulum.
Bilmediğim iklimlerde ,
Bilmediğim yağmurlarla yıkanıyor bedenim.
İçimde gülsüz diken bahçeleri,
Kanıyor etim,kanıyor bedenim.
Şimdi ise sen acımsın.
Kanatsız kuşlar,kör uçuşlar yapıyor,
Yalnızlığımın üstünde.
Çareler arıyorum ,
Aynalara yansıyan buğulu bakışlarımdan,
Çareler arıyorum ,
Nereye kadar sürer bu böyle ?
Nereye kadar hasretim ...?
