(sevgiliye)
-1-
Oysa ben seni mesul tutmuyordum
martıların çığlıklarından
denizin hırçınlığından
esen meltem yerine poyrazın
saçlarımı karıştırmasından
sadece
ürpertisini hissediyordum damlaların
ve tenimde tuzun yakışını
firarda olan uykum
hüzünler biriktiriyordu
bıraktığın azap gecelerimde
içime çektikçe yokluğunu
çoğalıyordun bende
iltica ederken kirli yüreklere
masumiyetini çaldın yıllarımın
kışa hazırladım kendimi
şimdi yağacak karı bekliyorum
örtmek için üzerime
bana çok acılar yaşattıysan da
kızmıyorum artık
satırlara kustum tüm öfkemi
gözyaşlarımdı mürekkebim
tek dostumdu kalemim
sensizliğin silahı başıma tutulmuş
anlıktı kurşunun fırlaması
son kalan çocuksu düşlerime
yazdığım şiirlerle engelledim
yazmayı bu yüzden seviyorum
bu yüzden işte...
DİLEKÇE-2-
tam alışmışken yek gecelerime
gözlerini gördüm birden
hani yüreğine indiğim gözlerin
yalnızdım sıkılıyordum
neler bırakmıştım yüreğinde
veda ettiğimde cennetime
gözlerin yüreği yansıtması
inancım bitti gördüklerimle
tek tek indirdim peçelerini
sakladığın maskelerin
içimi acıttı kırılan her parçam
her biri ayrı batıyordu canıma
ve sana hiç benzemeyen yüzler
kanatıyordu öptüğün yerlerimi
sevdam için sütten kestiğim
bebek düşlerim çan çekişiyordu
lanet ettim kendime
hafızamda izdüşümleri sözlerinin
kestim oracıkta bileklerimi
oluk oluk aktı sabaha dek
buz tenimden masumiyetim
ve orada bıraktım yabancı seni
hiçliğe başladı yolculuğum
artık acıtamazsın beni
acıtacak yüzün hangisi
o kadar çok ki
kaybettim asıl seni..
DİLEKÇE-3-
denizlerim dalgalı artık
acılar vuruyor kıyıya
saatte yüz mil hızla esiyor
içimdeki fırtına
bir hortum gelecek
toplayıp götürecek tüm kirlenmişlikleri
ve ardındaki dinginliği göreceğim
hiç yalan bakmayı beceremedim
hiç yere eğdirmedim gözlerimi
suskun ve donuklar şimdi
neden mi
ilk gözlerine vurulmuştum
ilk yalanı yine onlarda gördüm
bakamıyordun artık göz bebeklerime
kaldırsan da başını
yoklar ki yerinde..
09/Nisan/2005
