Yine ne kadar Kasım’dı ellerin
Yine rüzgâr, tipi, zelzele
Ayrılık var ellerinde bir kere
Bir kerelik hüzün belki yine
Belki seni bu son görüşüm de
Söylemez çocuk gözlerin
Bunu kendine bile
Saklamak ister ellerine
Pul pul atar karanlığını umarsız
Sayısız iç çekişlerine gömer sessizliğini
Fakat bellidir ellerin soğuk
Soğuk ellerinde ayrılık…
