Gece uykusuz
Sabaha öyle uzak.
Yalın yalnızlıklarda düğümlenen
Bir gölge ‘yaşamak’.
Ama gelecek aydınlığı bu fuşya rengi düşün.
Bir solukta uyanan çiçek.
Sen parmakuçlarında
Çırılçıplak;
-bir rüyanın özlemiyle- uyumayı isteyerek.
Sabaha uzak bir gece,
Nasıl boğarsa rüyaları kuytuda,
İçimdeki roman ömür
Öyle yokediyor geçmişin tozlu anlarını...
Pembe bulut uzakta...
Ve tebeşir bir aydınlık gökyüzü.
--Islanıyor yanaklarım--
Açılıyor uykulu saçlarımın örgüsü...
7 ağustos 2000
