Görmez gözleri,
Duymaz kulakları,
Sağırdır,
Kördür,
Bakar da görmez yalnızlığı,
Duyar da dinlemez sessizliği
Gelip geçer de
Göremez yanından huzuru…
Birileri hep duyar,
Görür ve ellerini uzatır yalnızlığa,
Duyar,
Ve bağırır;
Avazı çıktığı kadar…
Böyledir yalnızlığın yazgısı;
Bir deli çıkana kadar…
Görmez ellere,
Duymaz kalplere,
Hissetmez gözlere,
Tercümanlık eder.
Anlayan ve duyanlara…
]
