Yokluğunla başladı gözyaşı mevsimi
Gözyaşı mevsiminde bitmeyen gece
Önce takvimler uçuştu gözlerimde
Aradığım adreslerin hiçbiri yok yerinde
Türküleri dillerinde kuşlarım uçup gitti
Resimlerde kaldı aydınlıklar içinde
Gülen yüzü insanlığın
Bir yanı umut, bir yanı hayal düşlerin
Hepsi denizler gibi ansızın çekip gitti
Nicedir mevsimine durdu benliğim
Bir zaman gerçeklerim de vardı benim
Tutarsızlık ekseninde seninle bütünlediğim
Korkulu düşler gibi kaçıp gitti günlerim
Arda ne mi kaldı
Ayağı yere basmaz bitmeyen gecelerim
Gözyaşı ! Benim mevsimim...
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
