Bir elimde güne bakan,
öteki boş.
Yürürken ,bu sılada
bir tahterevalli,
iki salıncak,
üç dönme dolap,
Dört kaydırak.
Derken,
Saya ,saya
ve kıra, kıra
gündöndülerin kabuklarını,
doldurdum öteki boş elime.
Vururken; kıçım kuma,
fark ettim.
Düşmüşüm işte!
ona en yakın,
bu çocuk parkına.
KİTAP İZLERİ
Öyle miymiş?
Şule Gürbüz
Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
