Hayat bir çember gibi dönüp duruyor
İçinde bizler habire zorluyoruz
Daha fazla döndürmeye
Biraz daha eskitmeye uğraşıyoruz
Tükeniyor hayatlar birer birer
Bahçelere uğramadan birileri
Güzelliğin farkında bile değilken
Zihinler boşalıyor
Adı hayat
Zor olan insanlık
Destek yok , Köstek çok
Çukurlar kazılıyor habersiz
Ayak kaydırılıyor nedensiz
Gülmüyor çocuklar
Oyunların sınırı çizilmiş
Dar sokaklara
Hatta dört duvar arasına
Zor olan hayat değil arkadaşım
Anla artık
Zor olan bizleriz bizler....
