İnanması zor ama gerçektir yazdıklarım evde yapayalnızım
Lakin şaşırtıcı olan yaşım henüz birbuçuk yaşımdayım
Küçücük bebeğim yanıyorum ağlıyorum canım babamın kucağındayım
Bahçemizin çitleri uzantısında bir ileri bir geri
Acımdan serinletilmeye çalışılmaktayım of çok acıyor canım
Katılırcasına ağlıyorum kaynar su dolu kazandan yandım
Izdırap yüklü yaşantım böyle başladı tatlıdır canım
Şu an sanki o anı yaşıyorum kahroluşlardayım
Ilık rüzgarlar okşasın istemiştim bal renkli saçlarımı
Mutluluklar istemiştim anacığım sarsın minicik bedenimle beni
Acımın çokluğundandır belki sevilmediğimden neredeydi benim annem
Neden yalnızdım kaynar kazanla oynadığımı sanır iken
Niçin görmedim hiç onu birbuçuk yaşımdan sonra
Elem doluydum niçin annemin kucağında değildim ben
Maaleseflerim başlamıştı maalesef bu böyle devam edecekti
Benim altımı bağlayıp bezlerimi yıkadı hiç yakınmadı
Analık babalık edip hem işine gücüne baktı
Böyle neden yaptığıysa annemin yanlış acımasız davranışlarıydı
Annemden ayrıldıldığımda yanı başımda can babaannem vardı
Muhabbetli bir ortamda bulmuştum kendimi sanki anamdı.
Kara yaslara büründü yine içim canım kardeşim
Anamın karnında idi o ayrıldıklarında anam babam
Rüya gibi yaşam annem babam yok oldu kardeşim
Dün gibi hatırlarım kalbinin üzerindeki kara benlim
Erişti annem ile yetişti özlemi babamızdı gideremezdim
Şimdi biliyorum baba sevgisinin yerinin dolmadığını bildim
İyi dürüsttü yakışıklı kardeşim onu çok severdim
Maalesef onu da on iki eylülde kaybettim.
Allahtan tesadüf aynı idi analığım ile adımız
Ne korkular yaşattı küçücük bedenime ruhuma cadaloz
Anne lafı ağzımdan çıkmadı ona tam zıddız
Layık olamadı yazık o da babamın varlığına
Izdırapları sürdürdü bana babaanneme babama yine ayrılık
Ğümledi hayatımız bana edilen işkencelerden bittim ben
Ilıcık minicik ben üç yaşımda iken zalim
Müfide analığım tarafından kuyuya atılacak oldum yalnızken.
İyilik ve kah acıyla geçen uzun zamanda
Kavrulurken kendi halimde ben kardeşim olmuştu yeniden
İyi dedim sevindim o zaman hemen görmeliydim
Kara kuru suratsız bir kız gördüm sonunda
Ilıman bir yaklaşımı yoktu ablasına hiç buzlaştım
Zira aynı annesiydi besisi de oldukca iyiydi
İyi olmayan onların dolaplarında kıymalar kokar çürürdü
Koca ninem yani babaannemle benim aşımız kıtlamaydı
İhtiyar nineciğim muhakkak yemeği güzel yapmasını bilirdi
Eski zaman kadınıydı idareliydi akılda zaten alimdi
Riyaziyesi iyi olduğundan aybaşını muhtaç düşmeden getirirdik
Kendisi ilk okul müstahdemliğinden emekliydi eli kolu..
Elini sonuna dek şişik ve sarılı gördüm.
Kendimi yedim buna ben hep çok üzüldüm
Kırık değildi çıkıktı öyle de kaldı yaptıramadı
Aradan bir yıl geçince bir erkek kardeş..
Rahatlık bu yine bir kız kardeş daha
Daha ilk anda onunla içimiz ılıştı gülüştü
Ey Allahım demem gereken şükürdür kardeşim minicikken felçlendi
Şekerlerden tatlı kız artık ölene kadar yatalaktı
Doktorlar dualar kar etmedi o iyi olmadı
Acı çekmiş cennet kuşum ölürken acep nedendi
Hayatımın yanında değildim sonunda yüzü aynı bendi
Allahım yanıyor içim acılar biliyorum Takdiri-İlahindendi.
Ben canım babaannemi annem bildim çok sevdim
Anne sıcaklığını anne şevkatini onunla yüreğime sindirdim
Bembeyaz ay`ım oldu gönlüme hep güzellikler doldurdu
Ah yeri doldurulamayanım ah özleminle yanıp kavrulduğum
Anneciğim benim canım anneciğim sana nasıl hasretim
Nasıl bensiz duramazdın hep ellerindeydi ellerim anneciğim
Nafile ben artık sensizliğin şevkatsizliğine şerliğine dayanamıyacağım
Eğer bana ihtiyacı olan canlarım olmasaydı yalvarırdım
Mutlak hakime yüce Allahıma beni al yanına.
Eskiden tanışmıştık ikimiz henüz on üç yaşımızdaydık
Şelale misali aktım sana derdi yıllarca aşık
İnsan olarak ilk kullar gibi Ademin Havvaya
Mecnunun Leylaya tutkusu gibi aşkım ölümsüzdür derdi
Keskin delice bakışlı güya beni çok severmiş
Anlatsın da külahları inandırsın lafı bana boş
Yaptığı işkencelerin hesabı olabilseydi derdim ardından koş
Izdıraplarıma ızdırap katıcılarımdan oldu senelerce başı boş
Nedamet nasıl olsun vicdan olmayan gönülde hoş
Varımı yoğumu yiyen en son kanımı kurutanım
Annem oldu nihayet demiştim yanılmıştım o acuzem
Letafeti yok letafeti ele sahte bana vur ellim
İnce yollar insan bilip düşününce buymuş kaderim
Dualarımda devam ederim onu Allaha havale ederim
Ekmeğimi ben koparıp da yerim onu Allaha havale ederim
Müfide der aynı kaderde iki can heder.
Eşim ve Ben
