HÜZÜN TADINDA
Şiirin en saf haliydi gözleri,
Ruhu, anadan üryan
Öylece bana bakıyordu ışıl ışıl.
Katıksız, her şeyden uzak
Tek bana yakındı o an.
Ruhunda takılı kaldı ruhum.
Demli gün batımına astım
Hayal kırıklığımı ya da
Kırık hayalimi, bilmiyorum.
Bekledim, zamanla işi olmayan
Bir taş gibi,
Bilmem kaç asırlık bir ağaç gibi,
Bekledim...
Yağmur yağıyor yine.
Hayal kırıklığı,
Islak...
Mezem yalnızlığım...
Akşam, yine hüzün tadında.
Seyfi ALTINDİŞ
KİTAP İZLERİ
Engereğin Gözü
Zülfü Livaneli
İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku
