Aslında bu bir hikaye değil, bir deneme ya da bir makale değil. Aslında bu bir hiç bir şey sadece içimden gelenleri yazıyorum. Sanırım buradaki ortak amaçta o zaten. Herkes içinden gelenleri yazıyor. Uzun zaman oldu birilerine bir şeyler yazmayalı. Sanırım bu yüzden bu kadar doluyum. Bu yüzden bu kadar sinirliyim. Bu yüzdendir sevdiğim insanları kırmam. Bu yüzdendir en yakınımdaki insanları incitmem..
İnsan kendini nasıl ifade eder sizce?
Konuşarak,yazarak mı? Bana göre hiç bir şekilde ifade edemez, benim gibi. Tamam biraz karamsar bir düşünce bu ama ben kendimi eskisi gibi ifade edemiyorum. Karşımdaki nasıl anlar, yanlış anlar mı anlamaz mı, onu kırar mıyım kırmaz mıyım bilemiyorum. O yüzden hep ama hep susuyorum. Konuşmadığım zamanda neden susuyorsun diyorlar. Neden konuşayım ki. Kendimi konuşarak ifade edemiyorken neden konuşayım?
Aslında şu an çok rahatım. Yazıyorum çünkü. Sanırım uzun zamandan beri aradığım şey buydu. Sanırım tekrar yazmaya devam etmem gerekmiş. Şimdilik bu kadar yeter sanırım. Bir sonraki yazımı da bir aralar yazar buraya sizinle paylaşırım. Tabi okuyan olursa.
