katılaştı yara
altına usulca gizlendiği kabuğu evi sandı
evim sandım avuçlarının kuytusunu
öpünce geçer sandım en çok
yüzüme vurdukça bakışının gölgesi
karanlığın,
yıldızlarını birer birer söndürüyor sevdamın
kabuğunun altında ezilir gibi kıpırdıyor yara
yüzüm çıplak ve kimsesiz kalıyor yine
kaldırıyorum yaranın kabuğunu
ve
avuçlarının kuytusunu sana geri veriyorum
artık istemediğimden değil
hep daha çok istediğimden
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
