Gözlerin bana değerdi
ve
sonuna kadar açılırdı kanatlarım
şimdi aralık bıraktığın
eski bir kapı gibi
gıcırdıyor içim
kararsız
huzursuz
tutunduğum yerlerden söksem kendimi,
yıkılıp kalırım olduğum yere
gürültü
ardından sessizlik sadece
ve belki de unuturum
gövdemdeki izlerle
anahtarsız kilitleri...
unuttum işte diye kandırırım kendimi
geceyle birlikte hep koyulaşır keder...
KİTAP İZLERİ
ZEYTİNDAĞI
Falih Rıfkı Atay
Bir İmparatorluğun Veda Mektubu: Falih Rıfkı Atay'dan Zeytindağı Her milletin tarihinde, hatırlamaktan kaçındığı, üzerine bir sessizlik perdesi çekmeyi yeğlediği dönemler vardır. Bizim için Osmanlı İmparatorluğu'nun
İncelemeyi Oku
