KALDIRIMLARDA SENSİZLİK
Önce gözlerini buldum gözlerinde
Tenim teninle buluştu
Yok oldum ateşinle
Sonra kayboldum kahvelerinde
Ellerim avuçlarının içinde
Kalbim kalbinin kafesinde
Hapis
Ama huzur içinde
Ben sende
Sense başkasının yüreğinde yaşayan
İki densiz
Soluğun kimin nefesinde
Tek bir hece sessiz?
Duymuyorum
Rüzgarların getirdiği sesi
Düştüm sokaklara arıyorum seni
Sokakalar kırık dökük
Sokaklar yıkık
Küsmüş kaldırmlar
Kaldırımlarsa başkaldırmada
Düştüm kaldırımlara
Donuk gözlerim
Soğuk ellerim, soluk bedenim ve her yerim
Döküldü kaldırımlara seni arıyor tenim.
Kaldırımlar dokunuyor ayaklarıma
Kaldırımlar tutunuyor ellerime
Kaldırımlar yükseliyor gözlerime
Kaldırımlar konuşuyor gidişini ezbere
Kladırımlar" git diyor"
Kimsesizliğine
Onun gittiği gibi
"Sessizce"
