Dünlerimin yarım kalmışlığıyla
Yazıyorum bu satırları..
Garip bir hüzün var içimde..
Bir yanım hep ağlamaklı
......
Bir burukluk, bir acı sokaklarda..
Gitmiyor ayaklarım o caddelere..
Bastığım her yerde
Bir çığlık yükseliyor semalara
O çığlıkları bir daha duymamak adına
Tıkıyorum kulaklarımı.
Ya da bir daha hiç geçmiyorum
O caddelerden,sokaklardan..
Her köşe başında bir anı var, sana ait.
Her köşe başında bir dün var, yarım kalmış
......
Saat 13:30
Dışarıda sonbaharın hüzünlü yüzü,
Solgun yaprakların ilk intiharı,
Ve doğa sancılar içinde kıvranırken
Ben mektuplarının sarhoşluğuyla
Bir parça ağlamaklıyım.
Sen, güneşin yalancı sıcaklığıyla
Anılarını demleyip demleyip içerken
Ben efkar dağıtıyordum;
Bu yalnızlığımla, sarhoşluğumla.!
Şiir okuyordum, dünlerime inat
Türkü çağırıyordum,
Halay çekiyordum,
Zeybek oynuyordum seninle.
Bu ilk zeybek oynayışımızdı senden habersiz.
Sonra da bir parça utanmışlıkla
Resmini yapmaya çalıştım tuvale.
Resmin de;
Hayalim gibi
Dünlerim gibi
Ben gibi
Yarım kaldı, bir eylül sabahı..
Şimdi düşünüyorum da
Yarım kalan kimin düşüydü acaba?
