Ne bahar tutundu yalancı yüzüyle,
Ne tomurcuklanan çiçek güneşe karşı,
Anladım,
Kimse bilemedi,
Aşk masalından,
Kendine kimsesizlikle kimse tükenmedi,
Vurulurken yıldızlar acının dudaklarında,
Resmini yaptı yalnızlığın gözlerime,
Yetmiyordu aşk kendine,
Kimseden öte,
Kimsenin anlamadığı şiirlerime,
Yetmiyordu,
Suskun takınıp,
Bir belirsizliğin anatomisinde,
Düşe kalka önüme,
Kimse ulaşamadı kimsesiz sözlerime,
Kaçtım,
Renklenen bir dünyanın sahteliğine,
Hileli yüreklerin toplandığı,
Bir mevsimde yakalandım aşk'a,
Buldum kimsesizce kendimi,
Sessizce oturup başına,
Saatlerce ağladım,
Bastığım taş kaydı kendimden habersiz,
Ayaklarımın altından,
Yapraklar düştüğünde yere,
Ben kanatlandım,
Rüzgarla savruldu gecem,
Kayda geçti takvimler,
Sevdam öldü,ben yaralandım,
Faydası olmayan bir yoldu,
Avuçlarımı kanatırcasına sıktığım,
Bitti masal,
Gong sesiyle,
Anladım,
Sen uyudun,
Ben uyandım...
KİTAP İZLERİ
Tutunamayanlar
Oğuz Atay
Tutunamayanların Edebi Ayaklanışı Oğuz Atay'ın anıtsal eseri "Tutunamayanlar", 1972'de yayımlandığında Türk romanında bir deprem etkisi yaratmıştı. Yarım asır sonra bile, bu sarsıntının artçıları edebiyat dünyasında
İncelemeyi Oku
