konsomatris gülücük

komiktik, çok komiktik
dağıtmak üzere konsomatris bir gülücük
sarkıtırdık dudağımızın bir kenarından
diğer kenarından da bir cigara
samsun kokardı o yıllarda ağzımız
halbuki aramızda hiç samsunlu yoktu
şaşırtıcı sevgililer girerdi kimi zaman hayatımıza
şaşırtır giderdi
bir an duraksar tekrar gülerdik
acayip derecede sorumsuzduk
birbirimize karşı da öyleydik
adını da ".iklemento felsefesi" koymuştuk
sohbetin entellektüel boyutlarında ise
bizim felsefemizin ismi "nihilizm" oluverirdi
sokak ağzıyla felsefe, tarih, edebiyat yapmaktı
bizimkisi
usta bir kareograftan öğrenilen iki yalnızlık figürü
gizemli bir bakış, bir o kadar zekice
bir kaç kitap elde, elde var bir hatundu bizim çocuklar için
kaldı ki hepimiz derin adamlardık
ama fazla motif istemiyordu evin dışarıya bakan kapısı.
sürekli içerdik dinlediğimiz müzik (ki hepimiz çok severdik yeni çıkmıştı)
kaldırım türküler, yaydır yaydır sonra toplarsın
bir dilek tut gönder bana,
nereden seviyim yavrum seni gibi türkülerdi bunlar.
mutluyduk...