Köylü her Pazar kurulduğunda öküzünü satmaya gidiyor, bir türlü satamıyordu. Yine bir Pazar öküzünü satmak için pazara giderken karısı “Ben sana bir güzel gözleme yapayım da acıkınca yersin. Artık şu öküzü de satmadan gelme.” dedi eşine. Hanımı güzel bir gözleme yaptı. Gözlemeyi de çıkınına koydu. Bizim köylü çıkınını beline bağladı ve öküzü de alarak yola koyuldu.
Pazara ulaştı, ancak öküzünü bir tülü satamıyordu. Akşama kadar öküzü satmak için pazarda bekledi. Yine de şanslıydı, akşamüzeri bir müşteri çıktı ve öküzü aldı. Hava kararmadan öküzü satayım da köye ulaşayım diye, gün boyunca köylünün aklına gözlemeyi yemek gelmedi. Öküzü satıp parayı alınca da, yolda giderken hırsızlar parasını çalmasın diye gözlemeye sardı. Köye biran evvel ulaşayım diye hızlı hızlı yürürken birden acıktığını hissetti. Akşama kadar hiçbir şey yememiş olmanın verdiği açlık içinde kıvranırken, aklına hanımının yaptığı güzelim gözleme geldi.
Gözlemeyi çıkınından bir güzel çıkarıp, bir taşın üzerine oturdu ve yemeye başladı. Bir taraftan da “Hımmm çok güzel olmuş.” dedi kendi kendine. “Bir de yanında ayran olsaydı.” diye mırıldandı.
Eve ulaştığında, birden aklına aldığı parayı gözlemeye sardığı geldi. “Eyvah!” dedi eşine. “Ben parayı yedim.” Hanımı sordu “Nerde yedin parayı, kimlerle yedin bey?” “Ben tüm parayı yedim, hanım.” dedi tekrar eşine. “Koskoca öküzün parası nasıl yersin bey. Hadi birazını ye, hadi yarısını ye, nasıl hepsini yersin?” dedi hanımı. “Hanım ben parayı gözlemenin arasında yedim.” dedi köylü. Hanımı yine anlamadı. “Dalga mı geçiyorsun benimle?” dedi. “Vallahi ve billahi ben parayı gözlemenim arasında yedim.” dedi yine. “Hele anlat bakayım, nasıl gözlemenin arasında yedin?” dedi hanımı. Köylü başladı anlatmaya “Öküzü satınca parayı çaldırmayayım diye gözlemeye sardım.” “Eee!” dedi hanımı. “Akşama kadar acıkmışım, yolda mola verip gözlemeyi bir güzel yedim, paranın da gözlemenin arasında olduğunu unutmuşum. Anlayacağın hanım ben tüm parayı gözlemeye katık etmişim de haberim olmamış.” dedi.
