Yine sensiz sabah oldu işte
hala uykum var aslında
gece yine uyandım bir kaç kez
telefonuma baktım
belki senden bir mesaj gelmiştir diye
umut işte, sadece ihtimalsiz bir umut
sonra sarıldım yine sen diye yastığa
her zaman olduğu gibi yani
beraber uyuduk öylece sarmaş dolaş
omuzlarımda anlamsız bir ağırlık var
kafamda yerinde değil zaten
aklım fikrim sen oldun
düzelemiyorum ben
hiç iyi değilim
Şuracıkta kıvrılıp
ve bütün gün öylece kalmak geçiyor içimden
özlemin çok fazla birikti taşmak üzere
göğsümdeki acıdan anlayabiliyorum bunu
ve ne kadar dayanacağım bilmiyorum
elimi kolumu bağladın en son söylediğinle
senin uçuruma gitmene göz yumamam diye
boş boş kendimi bitiriyorum
Senin için çekilen çileler
h e l a l o l s u n canına
Ne çok şiir yazmışım yokluğunda meğer
her konuşmak isteyişimde kalemi aldım elime
sen diye karaladım saatlerce
sesini o kadar çok özledim ki
anlatamam
hele duyunca eridiğim gülüşünü
aklıma geldikçe sızlıyor içim
ve sancıyor her yerim sensizlikte
Sen nasılsın?
Meraktan öleceğim söylemedi deme
ayrı ayrı çektiğimiz acılar bitsin diye dua ediyorum
ve bu acılar sonunda, güzellikler bizim olsun istiyorum
sende ister misin bilmiyorum ki
belki de yokluğumun önemi yok artık
Neyse kalkıp bir çay koyayım
iki tane de bardak
sen gelirsin belki...
30 Mart 2013
Rasim Yılmaz
