bu şehrin kir tutmuş yüzüne benziyor, paslanmış yüreğin.
aynı onun kadar karanlıksın, ışıklarını yaksam da gülümsemez asla gözlerin.
soğuk duvarlarından ilham almış bedenin, ısıtsan da üşütür bu rüzgar hep seni.
kalabalık şehirler gibisin, kaybolmuş düşüncelerin.
çıkmaz sokaklarına girdim,
alışır uykularımı kaçıran bu şehire yüz tutmuş kalbim
sana da alışır, öyle bir anda çekip gidemez gibiyim...
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
