Güneş farklı bakıyor yüzüme, yıldızlar ilk defa gülümsüyor belkide... Rüya oldduğunu düşündüğüm şeyler yaşıyorum. Unutamam diye adına şiirler yazdığımı bir güne siliyorum. Saltanat sürdüğü rüyalarıma başkasını geçiriyorum. Kendime gülüyorum. Çılgınlık bu diyorum. Kimseye sıkıntımı anlatamıyorum. Konuşmalarımıza bakıyorum. Seni seviyorum, sende beni belki de bilemiyorum. Seni özlüyorum sende beni bilemiyorum. Sen öyle duruyorsun karşımda... Bilemiyorum sanırım yine bir imkansıza yelken açıyorum. Fark şu ki artık ufuk çizgisine kadar gördüklerimle geleceğe daha umutla bakıyorum. Karadeniz gözüme gülüyor. Bir ışık parlıyor güneyde... Yüreğim ısınıyor...
Seni seviyorum diyor dil kalp secde ediyor...Karanlıklar içinden bir mumu var oda başkasının derken güneş geliyor sevdiğim bekle diyor zamanı bekle diyor ben sana geleceğim diyor... Yürek sabırsızlanıyor beklemek istemiyor şimdi olsun diyor ama biliyor imkansız zaman alabilir biliyor. Sabırla bekliyor... Güneşiğin ışığını sezdiği uzaklıklardan hayaller kuruyor geleceğe doğru ve artık geçmişe bakmıyor sevdiğim ... Ve sevdiğim bu beden seni seviyor tek doğru kalacaksa hayatta bu beden seni seviyor canım...]
KİTAP İZLERİ
Yırtıcı Kuşlar Zamanı
Ahmet Ümit
Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku
