Acılarla biraz daha büyüdüm,
içimdeki çocuğa inat,
alışamadım, anlaşamadım, anlatamadım,
anlamadım.
Ama hiç ağladım,
dışımdaki dünyaya inat.
oldukça yüreğimdeki anı dehlizleri,
kör kuyulara boşaldı kederim,
böyle olsunmuydu
yıkılsın bu kent, yansın!
yalnız, yalnızlığım kalsın,
yalan da olsa güleyim biraz,
keder; yine bende kalsın.
Aç gözlerini bak,
kör olmuşsun, görme, göremezsin,
yumma gözlerini,
göz kapaklarına söz geçirebilirsen.
Yuvarlanıp gidiyor işte,
dünya değilmisin,
Dön, dön, parlaksın ama,
yakındır son.
Sön dünya sön.
Rüya gibisin,
uyuyacağım, uyanacağım,
yoksun,
uyanığım nefes alıyorum,
yine yoksun.
yaşıyorum, yaşamıyorum,
var mısın?
Varmısın, çıkma karşıma,
çıkma; nerden geldiysen,
oraya git.
Bende gidecek güç yok,
sen git.
Ben gidemem,
gidenlere de soramam.
Sen söyle!
Neredemiyim?
Acı biter
acı bitmez
umut yeter
gerçek gitmez
düşler biter
düşler bitmez
dünya dönmez
mevsim geçmez
hayat geçer
mevsim aynı
dünya döner
sen geçersin önümden
zaman geçer
sen geçmezsin
senden geçemem
sen de geçmezsin
sensiz geçmem
dünya döner
ben de dönerim
sana doğru
sen geçersin
mevsim biter
mevsim döner
bahar olur
dünya biter
bahar döner
mevsim geçer
sen geçmezsen...
aşk dediğin ne ola ki,
dönence?
bitince?
