Həbib: Əvvəlcə salam əleykim ey dost. Necəsiz, siz?
Xeybər: Ay əleykəs salam. Şükr Allah, babatıq biz.
Həbib: Uşağlar necədi, yaxşıdılar? Dərsə gedirlər?
Xeybər: Rüşvət deyilən çirkab ilə tədris edirlər.
Həbib: Arvad necədi? Uşağlara baxır? Dincəlir?
Xeybər: Arvaddı da evdən səhər çıxır, axşam gəlir.
Həbib: Bəs səndəki işlər necədi? Gedirmi, bari?
Xeybər: İş yoxdur a qardaş, evdə tutmuşuq qərari.
Həbib: Dövran dəyişibmi Bakıda? Söylə görək bir!
Xeybər: Yox, yox əşi dəyişsin hakimiyyət gərək bir.
Həbib: Bu millətimin halı nə cürdür? Elə izhar!
Xeybər: Bu millətimin halı yamandır, açıq-aşkar.
Həbib: Yaxşı de görüm Qarabağ haqda düşünən var?
Xeybər: Yoxdur əşi ancaq onun üstə döyülən var.
Həbib: Yaxşı olacaq səbr eləyin bir neçə ay da!
Xeybər: Aylar yox e illər də ötüb olmadı fayda!
Həbib: Bəs tazə gələn yaxşıdı da, həm də cavandır.
Xeybər: Dərk eylə kimin oğludur! Onnan da yamandır!
Həbib: Ehh.. Mən də dedim ki, gələrəm doğma məkanma.
Xeybər: Hər kim ki, desə gəlginən, ay qardaş inanma.
Həbib: Vallah nə bilim vətən üçün göynəyirəm mən.
Xeybər: Amma rahat olmayan yeri nəynəyirəm mən?
Həbib: Nəysə kədərləndim yenə mən, qalın səlamət.
Xeybər: Sağ ol, salamat qalgınan, Allaha əmanət,
Xeybər: Bir də ay Həbib bu "Zamanın Sahibi" gələcək,
Xeybər: Ancaq o zaman işlərimiz hamsı düzələcək.
Müəllif: İsimlərin şeirin hecasına aidiyyatı yoxdur.
24 Oktyabr 2003, Berlin.
