Tinerci Çocuklar

Penceremin dışında karlı bir Ankara. Gecekuşları çığlık çığlığa karanlıkta. Şehrin ışıkları kaldırımlara başka vuruyor, tinerci çocukların yüzlerine başka. Her biri tedirgin ama aç; korkulu ancak aç. Enselerinde Azrail'in kara gözlü tırpanı; fakat boyunları çoktan vurulmuş halktan gelen emirle. Yaşamak için çalmaya mahkumlar. Bağımsızlar; ancak hayata mahkumlar. Ellerinde bir tek anahtar bile yok; ama önlerinde açmak için bir sürü kapı var.