içe atılan taşlar çizer helezonları
su değildik belki..belki hiç bir şeydik...
geceyi ellerken kör yanımız
ışığı sabaha serdik...
açılan çiçekler bizimdi topraktan önce
yarın deyip,umuda verdik...
biz gece değil...geceyi ışığa çeviren
kocaman devir...küçücük devdik...
denizler ve gökler hiç kaldı yanımızda
çünkü; insanı sevdik... :
