Şöhretin bir bedeli var ya hani.
Şöhret sahibi mutlaka öder onu.
Onun için hep şaşkınlığın,korkunun,
Heyecanlanmanın sonuna koydular ünlemi.
Yeri hep cümlenin sonu oldu.
Bazen de sevinçten sonra geldi.
Ünü oradan demek ki...
Ankara,28.12.2007 İ.K
