Rüzgardan ellerin vardı, sonbahar diye.
Üşümek gelmiş kapı komşum olmuştu.
Ya o hummalı titremeler.
Kaldırımların orospulara teslim saatlerinde uykum kaçar,.
Kimliksiz bedenler yatağımı ısıtırken,
Gözümden sana ait iki damla yaş,
Mecburiyetlerini yanına alıp,
Şimdi bıraktığın kadar yalnız.
Gözlerini hatırlamak ne mümkün!
Unutmak kadar imkansız.
YZ
