Yüreklerde açan som hüznün, sessiz busesi.
Onu ancak dinlendirir asude su sesi.
Şadırvanda açılır has kapı maveraya.
Elmastan bir sorguç olur yalnızlığın sesi.
Münzevi hep elif okur lam okur mim okur.
Gönlüne nakış nakış, desen desen aşk dokur.
Sükûtunda gizlenir nice naz nice niyaz.
Nurdan zarf içre mazruftur yalnızlığın sesi.
Gönlü kırıkların beraberliğidir hakla.
Gönül aynasını hüzün cilasıyla pakla.
Som hikâye yazılmaz kuru kalabalıkla.
Yalnızlığın sitemidir yalnızlığın sesi.
Güller en sessiz demlerde açar goncasını.
Bülbül bilir goncanın narinini hasını.
Nadide anların gizlenen saf nidasını.
Yâre götüren ulaktır yalnızlığın sesi.
Yalnızlık yalnızlığa en etkili sitemdir.
Münzevinin gönlünde yeşeren kutlu demdir.
Ve fitneye kezzaptır, cümle dertlere emdir.
Gönle sarılan ipektir yalnızlığın sesi.
Ankara,20.03.2010 İ.K
