ah güvercinim!
gördüm ki yaralanmış bir ayağın
ateşe kesti beynim
yazgı celladım oldu yine
seher vakti titrerken
eksiğimdin
sabahın soğuk yelinde
beslenmeye gelmiştin pencereme
bir kum tanesiydin evrende
özgürlük biçtim sana
kumaşı sevgiden
aldın ruhumu götürdün birlikte
nihayetsiz seferlere her gidişinde
tanıyorduk oysa birbirimizi
yaradılıştan milyon yıl evvel
sen bendin
bense sen
gümüş bir bulutun
koynunda süzülürken
çokluktan “tek” olduk biz
yaşamı kutsadık
doğum öncesinde
sen uçtun
ben bir güvercin
sen yaralı şimdi
ben düştüm!
eksiltme beni daha çok
taklalar at gökyüzünde
delmesin yüreğini acılar
korkma! gizemli ruhumu sar kanatlarına
göz kulak olmalıyız artık eflatun şafaklara
unutma!
onlar benim umutlarım
onlar benim rüyalarım
onlar benim mutluluğum
sen vurulursan
ben düşerim sonra
sakın unutma!...
(06 Eylül 2003)
Resim
Nuri Can Sanat Eví
www.nuricann.com
