Islanmışım büsbütün.
Nefesinin ayazında savrulmuş,
Bir dala konmuş,sıcak yuvanın sevdasıyla,
Gözlerimi yumarken geceye,
Bir çocuk ağlıyor bak şimdi içimde.
Ne kadar zor olsa da, ilmek ilmek ördüm;
Ana kucağına hasret,okşanası saçlarımı acıyla...
Yürüyorum uzun bir yolculuğa çıkmış gibi,
Bakışlarım derin çizgiler çizmiş yüzüme,
Ben ressam değilim ki anne!
Deli mavi çığlıklar içinde boğulmuş,
Minik savunmasız bedenim hırpalanmış,
Hayat treninde!
İnsem düşer miyim anne?
Yola devam etsem yıldızlar elimden tutar mı?
Bir çocuk ağlıyor bak şimdi içimde,
Ana kucağına hasret,yaşlı gözlerimle,
Sana "gel" desem,
Gelir misin katran karası düşlerime?
