Prangalar
Sevdan
Zaman,
Üstüne tuz-biber yalnızlık.
Kaçmaya çalışırken
Boynu bükük
Kalbi kırık.
Alıp
Götürürler beni
Gündüzleri olmayan
Kentlere.
O kentler ki,
Kaldırım taşları bile güler,
Halime.
Sırtımı sıvazlayıp,
Bırakırlar loş mahzenlere.
Havadan,
Sudan eser yok.
Belki de
Bu ömür,
Böyle biter....
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
