Sarsam,göklere çıkarsam da seni,
Alsam omzuma, yıldızlara versem,
Bıraksam ellerini, yüzüşünü izlesem
O dehşet karanlıkta,tek başına,
Uçursam seni fezaya,sen salınıversen,
Ben yapayalnız kalsam penceremde,
Pırıltına tutulsam,kör olsam belki,
Çok mu zor olurdu görmek gözlerimi?
Ah, farkındayım, Tahtındı,sarayındı
Hüzünlendiğinde ayaklarına serilen
O sülün tüyleri kadar hafif oluşun,
Kadife gibi ince işlenmiş güzelliğin,
Bir cam kadar kırılgan kalbin,
Bakışlarındaki yenilmez cesaretin,
ve derinlerine gizlediğin ürkekliğin.
Sen ki kırmızı krallığın eflatun prensesi,
Boynunun altından nice keyifler geçti
Ama gülüşündeki asaletin kıymetini
Hiçbir hokkabaz bilemedi.
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
