Bir hikâye var şimdi evimde, durmadan ağlatan, içleri acıtan ve böyle kadere diye küfür olan... Kapımı sonuna kadar açtım, seni bekliyordum, derken senin rengini giymiş bir kadın geldi. Önce baktı gözlerime sonra Kapımın eşiğinde durdu ve o'nun adı "Siyah" dedi... Artık siyahlar benim, sesini sesine gölge etme dedi