Onu hayata bağlayan Serap’tı. Sanki adının gizemiyle bir hayal gibi hayatına girmiş ve sonra da apansızın çıkıp gidivermişti. Buhar olmuştu adeta…

Yakalarsam Sobe / Gönül kuşum ötmüyor, suskun kaldı nicedir, /

Kemiği yok dilin ama, / Ayarında durmak gerek. / Ermek

Biribirne kavuşmak için türlü zorluklara göğüs geren, ancak kaderin oyununa her seferinde yenik düşen Serap ile Ekrem'in öyküsü..

‘’Huzuru mahşerde, sorulsa sûal,
Adını zikreder, çizdiğin tûal,
Değişmez sevdiğim, değişmez kural,
Ben senin olmuşum, CANIM efendim…’’
Gözleri yaşlı kadın, oturduğu koltukta öne ağilmiş, yazıyordu durmadan. Otobüs karanlıkların içinde kaybolup gitmişti…