Yalanlar; üstü lekeli diye silinmeden ters düz edilmiş döşemeler kadar rahatsız edici geliyor.

Altında bir leş yatarken, temize çalan renkler uydurmaya çalışanlardan, çamura sıvaşmış yüreklerinden, filtreli güzel sözler içirenlerden, gecenin siyaha boyanmış rengini bile yıldızı çok bu gece diye neredeyse sabah diye yutturmaya çalışanlardan, ses telleri bile akord edilmiş, provasız konuştuğunda sözcükleri sökülen insanları dinlemekten, göz açlığının guruldayan sesini bastırmak için midesinin üzerine kuşak dolayanlardan, kaçak gülüşlerden demli kahkahalar üretmeye çalışanlardan, gözyaşları için ithal yağmur bulutları getirenlerden, dış gebe sözcüklerden prematüre mutluluk doğumları yapanlardan usandım artık.

Yok yok ne yaparsam yapayım yine de ısınamadım ben şu dış cephesi mantolanmış dünyaya. Hep bir yerlerden soğuk esiyor.

Aysel AKSÜMER