İzEdebiyat - Dilek Şengel

Bir sabah kalkamadım yataktan. Zonk zonk atan bir başım, bulanıp duran bir midem, nefes almamı sık sık kesintiye uğratan kalbim, ayakta durmamı sağlayamayan uzuvlarım… Bütün iç-dış organlarım bana karşı direnişe geçmiş gibiydi. Sen de “DirenDilek!” dedim, bi'gayret kendimi toplamaya çalışarak, taksiyle hastaneye yetiştirdim kendimi.

Duygularınız kontrolden çıktığında ilk tepkiyi iç organlarınız veriyor. Onları müteakip uzuvlarınız da “biz eksik mi kalalım?” dercesine salıveriyor kendini, tutunamıyor, tutamıyorsunuz bedeninizi.

Doktorların ilgisine mi sevineyim, ayakta duramayacak kadar kötü olduğuma mı üzüleyim bilemedim. Eğer biraz şanslıysanız sağlık kurumlarında zaman zaman işleriniz yolunda gidebiliyor. Benimki de şanstı sadece.

Sorulan onlarca soruya verdiğim cevaplarla teşhisi onlarca kolaylaştırmaya çalışırken, olduğumdan hatta göründüğümden daha da yorgun olduğumu hissettim.
En çok kalbime güvenirdim onda da kaçak varmış, “hah !” dedim “şaşırmadım !” ritmi bozuk bir kalbin kaçak yapmasından daha doğal ne var !

EKG çekerken ilgilenen hemşireyle kurduğum diyalog hala kulaklarımda. Ağrılar içindeyken bile gülebildiğime o da benim kadar şaşırdı. “İyisin, iyi !” dedi. “Gülümsemenden anladım !” diye de ekledi. “Gülümsememden mi?” dedim biraz alaycı bir tavırla, daha nice aldananların yanına onu da ekleyerek. “Evet.” dedi. “Bu kadar güzel gülümseyen birinin hasta olmasına imkan yok “ diyerek bitirdi sözlerini. Sesim içimde yankılandı… Kahkahalarım içimde bir çığlıktı, gülümsemiyor hıçkıra hıçkıra ağlıyordum oysa!
Adımı sordu, yaşımı. Sonra bilmiş bir tavırla “Geçer!” dedi, “Geçer !” dedim. “Yaş geçer, yaşlar geçer, can geçer, her şey, herkes geçer, bir ben geçemiyorum, bir de şu kalbimdeki sızı…”

Ekokardiyagrafi çekiminde duyduğum sesler benden seslerdi. Kulaklarımın iç sesimden sonra kalp atışlarıma da şahit oluyor olmaları tüylerimi ürpertti. Ölçtüler biçtiler.. MY-1.derece TY-1.derece, belirgin ritm bozukluğu… “İzlemeye alalım !” dedi doktor.

Kendimi üzerime bağlı kablolara uzun uzun bakarken buldum sonra. Beyaz, kırmızı, yeşil, turuncu, kahverengi, siyah, mavi. Bir de kayıt cihazı… Kalbimi izliyorlar.

Sessiz !

Ses ?

Siz !

(yirmiüçağustosikibinonüç)