İşte bu yürek bir hiç misali atan kalbe yenik düştü.


Dağlara,taşlara kazıdığı bu gerçeği manasızlaştırmaya gücü yetmedi.


Uğrunda savaştığı davası yolunda da geçmediği imtihan kalmadı.


Lakin kimse halinden anlamadı.


Kimse bir tebessümün altında yatan acıyı fark edemedi.


Dert verenin dermanı da vereceğinden sustu kaldı şair.


Belki bir ömür sürdü ama her geçen günün zafere bir adım daha yaklaştığının bilincindeydi.


***

Tıpkı "ölümü" gibi.