Elini hýzla giden arabanýn camýndan dýþarýya uzatýyor. Yaþlarýn, tane tane kýrýþtýrdýðý elini; özgürlüðü, parmaklarýnýn arasýndan geçerken yakalamak ister gibi saða sola kýpýrdatýyor. Mavi gökyüzünün olabildiðince hýzlý esen rüzgarý, elini koparýp atacakmýþçasýna paralýyor. Bu mu istediðin al sana, al sana dercesine. Gözlerini arabanýn gölgeliðindeki resimlere çeviriyor. Küçük bir kýz çocuðu, kareli kýrmýzý elbisenin içinde dil çýkarýyor elindeki oyuncak sarý fille. Arkasýnda flu görünen eþi duruyor, sarý uzun saçlarý ile beyazlar içinde. Sesleri arabayý dolduruyor birden. Koltuðun arkasýndan o minicik ayaklarý ile babasýnýn sýrtýný tekmeliyor. Annesi, babasýna çaktýrmadan ayaðýný tutmaya çalýþýyor küçük kýzýn, uzanmýþ arkaya. Müzik, eski radyoda takýlmýþ plak gibi dönmeye devam ediyor sessizliðin içinde. Eli buz gibi olmuþ dýþarýda, rengi, ölü insanlarýn rengi. Beden yaþarken nasýl bu denli ölü olur, özgürlüðü arayan bu el. Yolda onu karþýlayan insanlar var. Ellerini kaldýramýyorlar. Sanki biraz önce canlarýndan can kopmuþçasýna….Çocuklar, ölümden habersiz birbirlerine sataþýyorlar.
Tüm zamanlarýn yazarlarý ise onlara, hep bir aðýzdan þu dizeleri okuyorlar yankýlar içinde….
Haziranýn tatlý telaþý, yaz gibi sardý bizi. Bizde yaz gibi bir an önce ýsýnmak, bir an önce ýslanmak, bir an önce çimlerde debelenmek, bir an önce üzüm asmalarýnýn, mýsýr tarlalarýnýn içinde kovalamaç oynamak ve sonunda yorgun yapraklar gibi sararmak için can atýyoruz.