Soðuk…

Nasýrlarým buz tutuyor,
parmak uçlarýmda ise kristalleþen bir titreme
Ve kar en deðmedik daðlardan yüreðime yaðýyor.
Ben üþüyorum. Yokluðuna buz tutarak
Gece gibi…

Gece…

Sessiz sedasýz. Yýldýzlar, bulutlar, Ay'a vefasýz
Her yer karanlýk olur nedense?
Gün güneþini yitirince.
Sende gün gibiydin hey yar.
Karanlýðýn ortasýnda býrakarak beni yittin…
Ben her gecemi sana yaþýyorum sevdiðim.
Sende bu geceni bana yaþa.
Düþ gibi…

Düþ…

Her þey SEN olur. Sen hiçbir þey…
Sýnýrsýz senle doludur her karesi düþlerimin
Gözlerimi sana kapatýrým.
Sen bende sahne aldýðýný habersizsin.
Amansýz flulaþan benliðin düþümden gidince
Yokluðuna açarým gözlerimi
sýr gibi.

Sýr…

Hiç bilmezsin. Bilmeyeceksin.
En sen yanlarýnla bende bir ömür olduðunu.
Umarsýzca kayýp bir þehrin yitik kahramaný gibi
Bir günlük yaþayacaksýn
Can gibi.

Can…

Senin olan ama asla sende olmayan.
Yaþamak diye boynuma vurduðun
Cellat býçaðý.
Hiç acýmadan hiç korkmadan kýydýðýn yaraladýðýn
Ýþlediðin aþk cinayetlerinden geriye kalan
Kan gibi…

Kan…

Ellerim kanýyor. Yüreðim kanýyor.
Ve sen kanýyorsun cancýðazým,
En kaný çekilmiþ yanlarýmdan.
Yaralý bir ceylan gibi ahu gözlerimden kana kýzýl kesmiþ yaþlar akýyor.
Sen yaralýyorsun.
Kan revan içinde býrakarak
Aþk gibi…

Aþk…

Bendeki beni, SANA
Sendeki seni, BANA çok gören,
Uðruna þiirler dolusu yaþ döken,
Yüreðime hasreti yükleyipte,
Göz yaþý bombalarýný yüreðimde ateþleyen,
Sen benim her þeyimken,
Beni sende hiçbir þey gören.
Adýný adýmýn yanýna,
Gönlümü gönlünün kýyýsýna ve
Ömrümü ömürsüzlüðünün ortasýna salan
Sen gibi…

Sen…

(…)




mayýs üsküdar
ve sen dranaz daki 3 noktadasýn (...)



Ayþe Özyýlmaz