Ülkemden umudum var;
Þair biraz da umut taciridir,
Ama parayla satmaz o umudu,
Zümrüd-ü Anka’nýn kanatlarýna yükleyip,
Uzak diyarlara gönderir.

Ülkemden umudum var,
Sokaklarýmýz,caddelerimiz belki biraz dar,
Ama yüreklerimiz geniþ mi geniþ,herkese yer var.

O askere,polise kurþun sýkan elleri,
Mutlaka kýracaðýz,hainleri nerede olursa bulacaðýz.
Þikayetimiz önce Allah’a,
Sonra da aziz milletimize;þunu da istiyorum,
Haksýzlýk karþýsýnda hep dik duracaðýz...

Ülkemden umudum var;
Mehmet Akif’in umudu olduðu gibi,
Nazým Hikmet’in umudu olduðu gibi,
Necip Fazýl’ýn umudu olduðu gibi...

Çocuklarýný su dan sebeplerden dövmeyen,
Ana babalarým da olacak,
Trafikte saygýlý þoförlerim de olacak,
Gün gelecek belki de,
Sokakta tinerci çocuklarý kimse bulamayacak...

Güzel günlerimiz de olacak;
Suyun ve ekmeðin ucuz olduðu,
Ýnsan emeðinin çok para ettiði,
Herkesin kendi kendine yettiði güzel günlerimiz...

Ülkemden umudum var;
Mustafa Kemal’in umudu olduðu gibi,
’’Ey Türk gençliði’’deyip,bize emaneti ülkeyi,
Milletin efendisi yaptýðý köylüyü,
Sanatçýyý,þehirliyi,soyluyu,
Umutlarýmýzýn ucuyla,
Taþýyla,topraðýyla,alacaðýyla,borcuyla,
Mutlaka bir yerlere getireceðiz;
Bu iþin sonunu mutlu bitireceðiz...