Hayatýn normal akýþýnda yüzüm gülse de içim nasýl da aðlýyor bir bilseniz. Çünkü, yaprak dökümü devam ediyor. Peþpeþe kopuyor hayat dalýndan tüm sevdiklerim. Sevgili Ýlhan Ýrem de toprakla buluþtu.

Onunla herhangi bir yer de karþýlaþmadým ama gençliðim, duygularým o kadar kendisine yakýndý ki göz deðil gönül aþinalýðýydý benimkisi. Müziðinin evrensel ýþýðýnda büyülendim, yazdýklarýnýn derinliðinde kayboldum.

Yýldýzlar gökyüzüne aittir Ýlhan Ýrem de gecenin karanlýðýnda o pýrýl pýrýl gözleriyle, kainata mesajlar veren sözleriyle ýþýk vermeye devam edecek sonsuzluk gezegeninde. Sesi ýlýk bir rüzgar gibi ruhumuzu okþayacak.

Ýyi ki geldin, geçtin bu dünyadan. Öyle büyük bir miras býraktýn ki bütün dünyaya asla çarçur edilemeyecek. Sen en özel duygularý; sevgi, aþk, umut, özlem, barýþ, ayrýlýk, kavuþma, hüsran gibi o kadife sesinle bazen bir kelebeðin kanadýna, bir çiçeðin tohumuna, engin denizlerin köpüðüne, daðlarýn zirvesine bazen de ýþýðýn kýrýldýðý noktaya serpiþtirdin cömertce. Baktýðýmýz, iþittiðimiz, kokladýðýmýz her yerdesin hissettirdiklerinle.

Iþýk ve sevgiyle derdin ya bizden de ayný dileklerle...Huzurla uyu güzel insan.

Senin deyiþinle "Kalsaydýn yokluðunla yok olmazdý bu þehir "
Keþke biraz daha kalsaydýn ... Þarkýlarýn tek tesellimiz.