sevgiliye yazılan mektuplar gibi olsaydı keşke bilinmeyenden gelen mektup...pembe ve içi güzel şeylerle dolu...ne yazık ki bir kara deliktir kader...noktası konulmamış cümlelerle dolu...
hani dedim,ben annemi doğursaydım,bu türlü yaşatmazdım onu..ona gelen mektubu okuyorum ne yazık ki!..içi karmakarış... ah işte,bir türlü yapamadım hayatın tarifini...mektup muydu,kağıt mıydı,yoksa kocaman bir hiç miydi...dilimin ucuna çöreklenen zehir miydi yoksa!..yutkun yutkun yutamadığım şey miydi!..şey neydi!..
alt ve üst..alt ve üstttttt olarak özetleyeyim en iyisi..
:)
