"Hayatın sivri köşelerine uymaya çalışırken kendi özünü kaybetmemek uğruna incele incele bir rayiha kalmış dilsiz ruhların meftunuyum." diye yazmıştım bir yazımda. Ama ben sessiz kalamıyorum, inliyorum. Umarım çevreye verdiğim rahatsızlık kendime verdiğimden azdır.Yarayla başlamıştım, umutla bitirmek isterim. Veda edebilmeyi isterim ki vedasız ayrılıklar beni yiyip bitirmiştir.

Emanet aldığım benzetmeler ki umarım farketmişsinizdir, onları yaşatmak içindi. Yarattığım ifadeler bütünüyle ve tamamen "aşk"ın eseriydi. Benim değil. Bunu bütün sanatçıların bildiğini düşündüğümden isim vermedim. Yalnızca müzik hocamla gelecek vaad eden bir sanatçının ismini anmadan geçemedim.

Dileğim aşık olduğum dilsiz ruhlar gibi olabilmektir. Dualarım sizinledir. Fazla bile konuştum. Umarım aşıklar beni bağışlar.