Istanbul hep kalabalýk
O kalabalikta seni gördüm
Arsýz ama insanlar
Onlarda önce ben gördüm
Ýlk ben gördüm gülümsemeni
Baþkalarý aþýk olmasýn
Yolda býrakma ellerimi
Darda kalmasýn gönlüm
Nice melekler dua eder bize
Biz ki onlarýn hayret ettiði
Alemlerin þaþtýðý sevdaðýz
Ýstanbul senle güzel
Sen orda olmasan
Orasý bi harebe
Yarýnda öp yanaklarýmdan
Belki kahvaltýn benden olur
Sýcak çay bol kahkaha
Ben þekersiz içerim
Sensin benim tadým.
Ýki dirhem bir çekirdek
Gözlerin hep gülecek
Umuttun sen beni unutma
Hayal mi bu dünya
Güzellik ne güldün ya
Akþam beni öpmeyi unuttun ya
Seferberlik zamaný aþkta
Bu tencere de piþer aþta taþlýkta
Acýktým malum ramazan
Davulcular da belediyeye baðlanmýþ
Ama ben senden ayrýlamadým.
Ne ki dünya bir varsýn bir yoksun
Tarlada büyüyen tosun
Yollarda aðlaþan yosun
Kollarýmda sen yoksun
Çay içelim bu gece
Yarýn seni
Öbür gün sen beni
Ellerinden bir su
Gözlerinden bir buðu
Hadi kalk kucaðýmdan
Dizlerim aðrýdý.