Irak’ta ABD askerleri ve Iraklılar ölmeye devam ediyor. ABD Irak’a tam anlamıyla hakim olamadı. Bugün ABD askerlerinin yanlışlıkla iki Irak polisini, başka bir olayda yoldan geçen bir Iraklıyı, bir protesto gösterisinde 6 Iraklıyı öldürdüğünü öğrendik. Bir de ABD askeri ölmüş. Aslında bu ölümlere bir savaş sırasındaki ölümler olarak bakmak biraz zor. Askerler evlerine gitmek istiyorlar. Bir denetim sırasında bir asker komutanı generale “Eve dönmeye hazırım komutanım” demiş. 10 aydır Iraktalar ve bu süre içinde Afganistan’da olduğu gibi her yer süt liman olmadı.

İşte bu durumda ABD başka ülkelerden olduğu gibi Türkiye’den de asker yardımı istiyor. Irak’a gidip ABD’nin cinayetlerine ortak mı olunacak? Herkes bilsin ki Türkiye’den asker giderse Iraklılarla savaşmaya gidecek. Türk komutanlar Irak’a asker göndermeye neden bu kadar hevesli, anlamıyorum. Şu da çok açık ki gidecek olan askerler Kuzey Iraktan Güneye doğru ilerlemeyecek. Musul-Kerkük dolaylarına konuşlanmayacak. ABD en çok nerede kayıp veriyorsa orada konuşlanacak.

Olaylara yalnızca insani açıdan değil de Türk milliyetçiliği açısından baksak bile bu gidişin mantıklı bir açıklaması olamaz. Atatürk ne demişti? “Savaş, milletin geleceği tehlike altında olmadıkça cinayettir.” Bu asker gönderme girişimi hangi Atatürkçü görüşe, gerekçeye dayandırılabilir?

Asker göndermek istemenin tek nedeni var: ABD’yi küstürmemek ve rakip olarak karşımıza almamak. Yani onun istediği gibi davranıp, onun için ölüp (çünkü bize hiçbir yararı yoktur) arkamızı emniyete alma hayali kuruyoruz. ABD’nin ne kadar güvenilir bir müttefik olduğunu Kıbrıs olaylarında koydukları ambargoda görmedik; Afyon çevresindeki haşhaş tarlalarının bombalanması tehdidinde görmedik; eskiden müttefiki olan Afganistan’a yaptığında görmedik; çıkarı gerektiğinde babasını bile tanımayışında görmedik; şu kesekağıdı olayında da mı görmedik?

ABD işine geldiği sürece bizi kullanacak; işi bittiği zaman fırlatıp atacak. Bunun böyle olması için tek şart var: Eğer biz izin verirsek...

11.Ağustos.2003